Ta norma określa odporność rękawic na czynniki mechaniczne, takie jak przetarcie, przecięcie, rozdarcie, przekłucie, a tam gdzie to wymagane na uderzenia.

EN 388

ABCDEF

Norma ta została zmodyfikowana w latach 2016 i 2018. Ulepszony został test na przetarcie przez wprowadzenie bardziej szczegółowych informacji; zmodyfikowano test odporności na przecięcie coupe i wprowadzono test odporności na przecięcie wg ISO, a także test udarowy dla zastosowań specjalnych.

W celu pogłębienia informacji dotyczących odporności na przecięcie zdecydowano, że test ISO należy stosować w celach referencyjnych w przypadku stępienia ostrza w tzw. teście coupe.

Test przecinania

VS.

Test TDM (ISO)

Liczby

W tabeli po prawej stronie przedstawiono wszystkie testy, poziomy wyników wraz z odpowiednimi liczbami i literami.
W zrozumieniu tabeli pomocne będzie przełożenie wyników dla danej rękawicy na potrzeby własne lub potrzeby tych, dla których rękawica jest przeznaczona.

 Poziom osiągów użytkowych
 12345 
A. Odporność na przetarcie (Cykle)10050020008000- 
B. Odporność na przecięcie ostrzem (Współczynnik)1,22,55,010,020,0 
C. Odporność na rozdarcie (N)10255075- 
D. Odporność na przedziurawienie (N)2060100150- 
 ABCDEF
E. Odporność na przecięcie wg ISO (ISO) (N)2510152230
F. Ochrona przeciwudarowa(NO) -(YES) P

Odporność na przetarcie (A)

Test określa odporność materiału rękawicy na przetarcie, czyli trwałość materiału. Materiał zostaje poddany procedurze ścierania pod znanym naciskiem wywieranym przez głowicę wykonującą cykliczny ruch o trajektorii krzywej Lissajous w pojedynczej płaszczyźnie. Odporność na przetarcie jest określana jako liczba cykli wymagana do przetarcia materiału na wylot.

Odporność na przecięcie ostrzem (B)

W teście zmierzona zostaje odporność na przecięcie ostrzem wykonującym ruch obrotowy. Ostrze pod określonym obciążeniem jest dosuwane do i odsuwane od próbki testowanej  i obraca się w kierunku przeciwnym do ruchu posuwisto-zwrotnego badanej próbki. Test symuluje powtarzające się czynności przy wystawieniu na stałe obciążenie tnące.
Wyniki testu są interpretowane jako dobry wskaźnik ochrony przed zranieniem przy manipulowaniu lekkimi i średnio ciężkimi przedmiotami.
Test zostaje zakończony manualnie po maksymalnie 60 cyklach.
W przypadku materiałów powodujących stępienie ostrza, procedurę należy wykonać zgodnie z EN ISO 13997.

Odporność na przecięcie wg ISO (E)

Test mierzy odporność na przecięcie ostrzem przy określonej długości cięcia. Na nóż wywierane są różne naciski. Wynik jest podawany jako najwyższa siła nacisku  w N (niutonach), przy której nie nastąpiło przecięcie materiału.
Test symuluje proste nacinanie materiału pod różnymi naciskami i można go wykorzystać jako wskaźnik ochrony przed zdarzeniem krytycznym/wypadkiem. W zakresie wartości E i F rękawice są traktowane jako wysokoodporne na przecięcie.

Odporność na rozdarcie (C)

Odporność na rozdarcie  jest definiowana jako siła niezbędna do propagacji rozdarcia w próbce rozciętej do połowy długości. Materiały o wyższej odporności na rozdarcie są bardziej trwałe.

Generalnie rękawic takich nie należy nosić przy obsłudze maszyn o ruchu obrotowym (np. wiertarek). Odporność na rozdarcie zapobiega rozdarciu materiału rękawicy w chwili pochwycenia rękawicy przez maszynę.

Odporność na przedziurawienie (D)

Siła dziurawienia jest definiowania jako siła potrzebna do przebicia próbki badanej za pomocą stalowego trzpienia o wskazanych wymiarach. Powyższego, nie należy mylić z perforacją materiału spowodowaną przez punktowe ostrza lub igły.
Skrajnie zewnętrzne i skrajnie wewnętrzne warstwy rękawicy nie mogą wykazywać żadnych oznak nadtopienia lub przedziurawienia.

Ochrona przeciwudarowa (F)

Test udarowy wg EN 13594:2015. W tym teście badane jest tłumienie energii uderzenia 5 J przez materiał  absorpcyjny rękawicy. Ten test jest opcjonalny i wskazywany wyłącznie przez literę P oznaczającą pozytywny wynik testu.